Jan Ciechowicz , Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego ,Tom V S-Ż , Rzeszów 2001
s. 398-400
WOŁOSEWICZ
vel WOŁOSOWICZ (Valasevičius) herbu LIS
Pierwsze archiwalne wzmianki o tym rodzie pochodzą z XIV
wieku. W jednej ze swych polskojęzycznych hramot, czyli przywilejów, z 20
lutego 1383 roku książę Witold pisał :
„ My, wieliki
kniasz Vitowd, dali jesmi sludze swemu Wołoszowi seliszcze na imie Woloska, a dworziscza na rzecze
Kalusze, Pesecz, y
Kamienna Kucza w ziemi Podolskiey, w wolosczi Bakotskiei.A zapissaliszmi jemu na thoi seliscza sto kop poluhrosskow
ruskiej liczbi. A koli bichom
hotili teij seliscza w Wolosza odniathi, ili komu prziswolili bichom wikupiti, thedi imajem libo sami zaplatiti jemu za ti seliscza, alibo toth,komu przizwoliliesmo,perweij sto kop dati
poluhroskow ruskiej liczbi
toz odniati”
( Russkaja Istoriczeskaja Biblioteka, t.XV, s.6)
Od XVI stulecia informacje o dziejach Wołosewiczów są wyjątkowo liczne.
Bojarzyn piński Michno Wołosewicz
wspomniany jest w 1524 roku w jednym z przywilejów podpisanych przez królową
Bonę
(AWAK, t XXIV, s.30 )
W listopadzie 1529 roku księgi magistratu Wilna
wymieniają Jana Wołosewicza, księdza w Kraśnym Siole
(AWAK, t .XXV, s.7)
W 1589 roku w brzeskich księgach grodzkich zapisano
rolnika, mieszkańca wsi Hanki Harasyma Wołosewicza (AWAK, t .VI, s.36)
Marcjan Wołosewicz
był przed rokiem 1695 przełożonym klasztoru krońskiego
(AWAK, t .XI , s.265)
Eliasz Wołosowicz/Włosowicz był kapłanem unickim we wsi Bezka
na Chełmszczyźnie w roku 1737 (AWAK, t .XXVII, s.236)
W latach 1764-1798 parochem kościoła unickiego we wsi
Łysica był ks. Ignacy Wołosewicz
Ksiądz unicki Łukasz Wołosewicz
w latach 1775-80 był proboszczem w miasteczku Mikołajew na ziemi nowogródzkiej.
Ignacy Włosiewicz/Wołosewicz był regentem ziemi wołkowyskiej około roku 1795.
Jerzy Wołąsewicz był, majstrem „strony polskiej” cechu
szewców wileńskich w roku 1797 .
Wywód
familii urodzonego Wołosewicza herbu Lis 1819 r.
stwierdzał że: „familia urodzonych Wołosewiczów
jest dawna y starożytna w Królestwie Polskim y prorogatywami
szlacheckimi zaszczycona oraz dobrze krajowi oyczystemu
i tronom panujących monarchów wiernością dla nich zasłużona, tudzież męstwem
dzieł rycerskich na wielu woynach wsławiona”
(CPAHL , f.391, z 1, nr
1061, s.150 )
Inny Wywód familii urodzonych Wołosewiczów herbu Lis z roku 1832 podawał że:„familia urodzonych Wołosewiczów od najdawniejszych czasów w Xsięstwie Litewskim zamieszkała, szczyciła się zawsze
prerogatywami stanowi szlacheckiemu właściwemi i
używała herbu LIS.Z teyj familii pochodzą Dawid Salomonowicz Wołosewicz
,protoplasta niniejszego wywodu ,w nagrodę znakomitych zasług , a mianowicie
męstwa okazanego w czasie wojny inflanckiej, miał sobie nadane od Zygmunta
III, króla polskieg, dobra ziemne Rekoszajcie zwane, w ziemi żmudzkiej sytuowane ”Sukcesorem
tych dóbr w 1631r został
Bohdan Benedykt Wołosewicz, a później jego syn
Faustyn i wnukowie Stanisław i Jan. Syn tego ostatniego Jerzy miał dwóch
potomków : Józefa i Antoniego (CPAHL, f.391,z
1 ,nr 1029 , s.7-9)
Julian Wołosewicz ukończył w
1817 roku jezuicką Akademię Połocką składając egzaminy z filozofii
katolickiej i nauk ścisłych.
(CPAHL, f.721, z 1, nr 1082,
s.29)
27 listopada 1819 roku horoldia
wileńska potwierdziła szlachecką rodowitość Dominika Teodora Wołłosewicza, herbu Lis szlachcica z powiatu wileńskiego
(CPAHL, f.391, z 1 ,nr 919, s.83)
Antoni Wołosewicz, syn
Wincentego, po ukończeniu nauk w gimnazjum wileńskim w 1823 r. wstąpił na
uniwersytet, gdzie uczył się rysunków ,malarstwa
,rzeźby i muzyki .W 1827 otrzymał dyplom ukończenia studiów. (CPAHL, f.721, z 1, nr 834, s.44)
Po 1863 r za polityczną nieprawomyślność
został zwolniony ze służby zamieszkały w powiecie rosieńskim
w guberni kowieńskiej „sekretarz kolleżeński Wiktoryn syn Atoniego Wołosewicza. Ma majątek Rakotajcie.
(CPAHL, f.378, o, nr 181, s.25)
|